# آشپزی #

عوارض ایمپلنت دندان چیست

 

یکی از شرایط ایمپلنت دندان داشتن لثه های سالم است

ایمپلنت دندان چیست ؟

ایمپلنت دندان نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود.

 

پس از قراردادن ایمپلنت توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک، با استخوان سازی سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت، استخوان فک به ایمپلنت جوش می خورد. فرآیند جوش خوردن معمولا 3 تا 4 ماه طول کشیده، سپس قسمت تاج و روکش دندان ساخته شده و بر روی پایه قرار می گیرد.

 

از دست دادن یک یا چند دندان تاثیر به سزایی در چهره و مهم تر از آن در روحیه و اعتماد به نفس افراد دارد. با استفاده از ایمپلنت های دندانی میتوان علاوه بر بازیابی توانایی جویدن طبیعی، چهره طبیعی و زیبایی لبخند را نیز به فرد بازمی گرداند. کاشت ایمپلنت در خانم ها از سن 15 سالگی و در آقایان از سن 18 سالگی امکان پذیر است.

 

اجزای ایمپلنت دندانی کدام است؟

- فیکسچر (ریشه)

- آباتمنت (تاج)

 

انواع ایمپلنت دندان

 

 از ایمپلنت دندان به عنوان جایگزینی دائمی به جای دندان از دست رفته استفاده می شود

 

امروزه اکثر ایمپلنت های دندان از تیتانیوم ساخته می شوند که فلزی دارای کیفیت بالا است و می تواند برای این منظور بسیار مناسب باشد. تیتانیوم یک لایه نازک بر روی سطح خود ایجاد می کند که از آن در برابر خوردگی حفاظت می کند. این لایه در برابر اسید، ترکیبات نمک و اکسیژن مقاوم است. علاوه بر این تیتانیوم تقریباً بطور کامل غیر مغناطیسی است و نسبت به وزن آن کاملاً مقاوم است.

 

مهمتر اینکه بدن انسان ایمپلنت دندان تیتانیوم را به عنوان اجسام خارجی پس نمی زند. هنگامی که آنها در استخوان کاشته می شوند، استخوان در یک فرآیند به نام الصاق استخوانی اطراف آن رشد کرده و گسترش پیدا می کند.

 

نوع تیتانیوم دارای انواع مختلف سطوح هستند که شامل اسید اچ، اسپری پلاسما و پوشش هیدروکسی آپاتیت است. هیدروکسی آپاتیت ماده ای است که استخوان از آن ساخته می شود. این ماده در فرآیندی به نام اتصال زیستی به استخوان متصل می شود. انواع ایمپلنت دندان شامل موارد زیر هستند:

 

1. ایمپلنت ریشه ای شکل:

این مدل رایج ترین نوع کاشت ایمپلنت است که برای بیماران استفاده می شود. نوع ریشه ای شکل در اصطلاح درون استخوانی یا درون ریشه ای نیز گفته می شود، به این معنی که این نوع در استخوان قرار می گیرند. این مدل شبیه پیچ ضخیم یا مخروط است و دارای پهنا و طول متفاوت می باشد.

 

برای موفقیت آمیز بودن آن، نیاز به ایجاد عمق و عرض کافی در استخوان برای فراهم کردن پایه مطمئن برای آن وجود دارد. دندان پزشک شما درباره نوع  مناسب برای استفاده بر اساس کیفیت استخوان فک و نوع روکش، پل یا دندان مصنوعی که قرار است بر روی آن قرار بگیرد تصمیم گیری خواهد کرد.

 

2. نوع دارای چارچوب راموس:

این نوع را در صورتی می توان استفاده کرد که استخوان فک پایین برای استفاده از ایمپلنت دندان ریشه ای شکل بسیار نازک باشد یا قصد داشته باشیم از ایمپلنت ساب پریواستیل استفاده کنیم. این مدل دارای چارچوب راموس در گوشه عقب استخوان فک در دهان (یعنی نزدیک دندان های عقل) و نزدیک چانه قرار می گیرد.

 

هنگامی که آن در محل قرار گرفت و بافت اطراف آن ترمیم شد، یک میله فلزی نازک در اطراف بالای لثه قابل رویت خواهد بود. دندان های مصنوعی در ادامه به صورتی ساخته می شوند که متناسب با این میله باشند. این نوع همچنین می توانند فک ضعیف را تثبیت کرده و از ایجاد شکستگی در آن جلوگیری نمایند.

 

شرایط کاشت ایمپلنت دندان به شرح زیر می باشد:

 

ایمپلنت دندان بهترین راه‌حل طولانی‌مدت برای دندان‌های ازدست‌رفته است

 

• لثه های سالم داشته باشد.

 

• استخوان کافی برای نگه داشتن ایمپلنت در فک خود داشته باشد. بعضی افراد که استخوان فک خود را از دست داده اند نیز می توانند از ایمپلنت دندان استفاده کنند، اما ابتدا لازم است استخوان از بین رفته با استفاده از روش های درمانی مناسب تجدید و ترمیم شود.

 

• تعهد برای مراقبت بسیار مناسب از دندان های کاشته شده. در این حالت لازم است دندان ها و لثه ها به صورت روزانه مسواک زده و نخ دندان کشیده شود. علاوه بر این ملاقات منظم با دندان پزشک در این رابطه از اهمیت خاص برخوردار است.

 

کاشت ایمپلنت دندان برای افراد زیر توصیه نمی شود:

 

افراد سیگاری گزینه مناسبی برای انجام ایمپلنت دندان نمی باشند

 

ο افراد سیگاری

 

ο  افرادی که به بیماری های خود ایمنی مبتلا هستند یا از داروهایی استفاده می کنند که این شرایط را به همراه دارند.

 

ο افرادی که از پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن استفاده کرده اند.

 

ο کسانی که دیابت کنترل نشده دارند.

 

نحوه کاشت دندان ( ایمپلنت و درمان )

 

قالبگیری از ایمپلنت جزء موارد حساس و دقیق در ساخت پروتز ایمپلنت می باشد

 

مراحل ایمپلنت دندان مانند هر درمان جراحی دیگر با ایجاد بی حسی موضعی در ناحیه مورد نظر آغاز شده در نتیجه بیمار در حین جراحی هیچگونه درد ایمپلنت دندان را حس نخواهد کرد. سپس با توجه به طرح درمان انتخابی و ضمانت استخوان، ایمپلنت در استخوان فک قرار می گیرد و برای اینکه ایمپلنت با استخوان پیوند خوبی برقرار کند به مدت 12 تا 24 هفته زمان لازم دارد.

 

پس از طی دوره پیوند استخوان (اسئواینتگریشن) ایمپلنت های پایه و بستری مقاوم را برای طرح درمان انتخابی فراهم می آورند. برای راحتی بیمار تا ساخته شدن پروتز اصلی، بر روی ایمپلنت پروتز موقت طراحی می شود تا عمل تکلم و جویدن به طور موقت انجام گردد.

 

قالبگیری از ایمپلنت جزء موارد حساس و دقیق در ساخت پروتز ایمپلنت می باشد و بیمار می بایست کلیه دستورات دندانپزشک معالج را با دقت اجرا نماید.

 

مراقبتهای بعد از جراحی

 

 ایمپلنت های دندانی نیز همانند دندان طبیعی به مراقبت نیاز دارند

 

♦ پس از کاشت ایمپلنت به مدت 1 روز از مسواک زدن در اطراف ناحیه عمل خودداری کنید.

 

♦  شستن دهان تا 8 ساعت بعد از عمل جراحی توصیه نمی شود.

 

♦ بهتر است روز بعد از عمل جراحی، از دهان شویه استفاده شود. بهترین محلول برای شستشوی دهان کلرهگزیدین روزی 3 مرتبه باشد.

 

♦ نوشیدن پس از جراحی به راحتی امکان پذیر است ولی در مورد خوردن، باید دقت داشته باشید که بی حسی اثر خود را از دست داده باشد.

 

♦ ایمپلنت های دندانی نیز همانند دندان طبیعی به مراقبت نیاز دارند. زیرا پلاکت های میکروبی باعث عفونت لثه می شوند. بنابراین، توصیه می شود از برس های بین دندانی، نخ دندان، مسواک و ترجیحا خمیردندان های مخصوص ایمپلنت استفاده گردد.

 

♦ افرادی که از ایمپلنت استفاده می کنند باید از کشیدن سیگار، خوردن قهوه و نوشیدن چای در سه روز اول پرهیز کنند.

 

♦ به طور کلی استفاده از سیگار، مواد مخدر و مشروبات الکلی موفقیت کاشت ایمپلنت را کاهش می دهند.

 

مزایای ایمپلنت دندانی

 

پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان داخل استخوان قرار می گیرد

 

در عین گران بودن درمان، مزایا یی همچون راحتی، مقاومت بالا، کاربردی بودن، بازگرداندن توانایی جویدن طبیعی و زیبایی فوق العاده ، باعث میشود تا رضایت خاطر بیماران نسبت به بریجهای ثابت یا پرتز متحرک بیشتر شود. در صورت رعایت کامل بهداشت، این دندان ها دائمی (Lifetime) خواهند بود.

 

با درمان ایمپلنت، دندانهای دیگر قربانی جایگزینی دندان از دست رفته نمی شوند. پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان داخل استخوان قرار گرفته و استخوان فک به دلیل ساپورت توسط ایمپلنت تحلیل نمی رود. بنابراین فرم صورت، کمتر دستخوش تغییرات ناشی از از دست دادن دندان می شود.

 

به طور معمول طول عمر ایمپلنت دندان از سایر درمانهای جایگزین طولانی تر است و در صورت از دست رفتن ایمپلنت، امکان جایگزینی مجدد وجود دارد.